Daemonorops

Nauw verwant aan Calamus waarvan er ongeveer 200 zijn soorten die voorkomen in het Indische florarijk. Het talrijkst zijn ze op de vochtige tropische gebieden van Malakka, de Sundai-eilanden en mogelijk in Nieuw-Guinea en 1 in Afrika.

De stengels zijn zeer dun en altijd min of meer prikkelig en meestal klimmend.

Bladen staan afwisselend en zijn geveerd, vaak eindigen ze in een soort krul waarmee ze zich vast hechten, deelblaadjes zijn smal met 1-5 nerven.

Een gemakkelijk groeiende groep palmen die zeer fraai is en zelfs al in jonge vorm.

Sommige soorten hebben de stengels een 50-60m lang die hen in staat stelt de bladeren op grote hoogte te ontvouwen, op de toppen van de grootste bomen. De bladeren zijn bijzonder goed ontwikkeld om de planten te helpen in het klimmen en hebben vele haakachtige haken in het middenrib.

Palmaceae, palmenfamilie, Lepidocarya klasse, Arecaceae.

Uit F. Kohler, www.BioLib.de.

Daemonorops draco (Willd. ) Blume (draak) (Calamus draco, Willd., de drakenbloedpalm, groeit op Java en Sumatra.

De lange, dunne stengels zijn buigzaam.

De bladeren hebben stekelige stengels net als de bast die platte dorens heeft.

De bessen zijn ter grootte van een kers. Als ze rijp zijn dan zijn ze bedekt met een roodachtige, gomachtige substantie die er op verschillende manieren afgehaald wordt, stomen of schudden in zakken. Een mindere soort wordt verkregen door de vruchten te koken. Het komt in knopen die als een halsketting gevormd zijn op de markt, bedekt met hun bladeren, tear dragons blood, of in smalle ronde stukjes van een 25cm lang en gepakt in bladeren en vezels van riet. Andere vormen komen in onregelmatig klompen of in rood poeder, lump, stick, reed, tear of saucer dragon’ s blood. Levert het bruine en witte drakenriet. Andere komen van de Maleise Daemonorops didynophyllos, (tweebladig) Daemonorops micranthus (kleine bloemen) en Daemonorops propinguus. (verwant of soortgelijk) De Borneo vorm komt van Daemonorops draconcellus en anderen. ‘Zanzibar Drop’, of Socotrine dragon’s blood komt uit Bombay en Zanzibar, het product van Daemonorops cinnabari. (Cinnaber-achtig)

Naam, etymologie.

Daemonorops, demon, geest, opsis; lijkt erop.

De vruchten zijn wat groter dan kersen en zijn bij rijpheid met een rode hars bedekt. Die harslaag is het sanguis draconis: drakenbloed, Duitse Drachenblut en Engels dragon ‘s blood. Op het vuur geworpen geeft het een aangename geur. Het is zeer bros en breekt met een onregelmatige gomachtige breuk, helderrood en glanzend van binnen en donkerder door van buiten. Dunne, kleine stukjes zijn transparant. Dit drakenbloed wordt als reukwerk gebruikt. De schilders maken daar een mooie rode verfstof van die op Florentijnse lak lijkt, verder voor dranken, tandpasta, pleisters. De bladeren van de licua palm worden ermee gekleurd om later tot dekbladen voor sigaren te dienen. In de apotheek wordt het drakenbloed verkocht als tandpoeder. Zie Dracaena.

Maerlant, ‘Dragagantum hebben wij bekend als een boom van de Orint. Een gom die eruit rent die de zon droogt en wint. De beste is wit en puur en zijn van rode natuur, maar dat is niet altijd zo goed zoals dat het van naturen doet. Verhit en verkoelt mede de mensen in hun ziekte. Maar die de borst niet goed heeft ziet dat hij twee delen van dragantum doet en de ander azijn dan is het dyadragant fijn, dit is voor de borst de medicijn en nuttig tegen menige pijn omdat het dan verdroogt want het getuigt dan zijn macht wel.’

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl