Casimiroa

Dit geslacht bestaat uit altijdgroene bomen die met 4 soorten in Mexico en Nicaragua voorkomen.

Het zijn bomen met afwisselend staande, lang gesteelde en leerachtige gevingerde bladeren. 3-7 deelblaadjes die lancetvormig zijn en gaaf of licht gezaagd, soms wat harig aan de onderkant.

De kort gesteelde kleine bloemen staan in okselstandige trossen. Ze geven een steenvrucht met vast vlees en meestal 5 en zelden 2 steenkernen.

1 soort wordt gekweekt om de vruchten.

Rutaceae.

Casimiroa edulis, Llav. et Lex. (eetbaar) De zapote is een grote en van aanzien zeer bebladerde altijdgroene boom van 18m met overhangende takken.

De afwisselend geplaatste, handvormig geveerde bladeren bestaan uit drie tot zeven leerachtige, donkergroene, gaafrandige, ovale, 8-15 cm lange deelblaadjes.

Geeft kleine, groengele bloemen in 8-15cm lange pluimen en dito eetbare, appelachtige vruchten van 8-12cm doorsnede met 1-3 kernen en 2cm lange zaden.

De zapote is door de ongewoon snelle groei geschikt voor aanbouw in tropische en subtropische gebieden.

De boom groeit in Mexico van de kustgebieden tot 2300m hoogte. Is beschreven in 1866.

Naam, etymologie.

Casimiroa is zo genoemd naar kolonel Casimiro Gomez de Ortega, een Spaans botanist in de Mexicaans onafhankelijkheidsoorlog in de 18^de eeuw.

Sapote of cochilsapote, witte zapote, Duitse Weisse Sapote, Engelse Mexican apple en white sapota. Als cochitzapotl in Nahuatl is het bekend wat slaap sapote betekent. Zwarte sapote is Diospyros kaki, tzapotl betekent dan ook zachte vruchten van allerhande soorten.

Gebruik.

Het vruchtvlees is vast en zeer goed smakend, onze bessen gelijk. De zaden werden in Mexico gebruikt als een hulp om in slaap te komen, bezitten narcotische stoffen. De bladeren werden als een remedie tegen diarree gebruikt.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl